Zondagmorgen tien voor tien, parkeerplaats kinderboerderij Presikhaaf. Een bont gezelschap, de meeste keurig carpoolend, verzamelt zich voor de jaarlijkse Arnhemia Arnhemse Parkenloop. Er leek een spontane voorkeur voor (zeer) oude Arnhemia jasjes, maar ook nieuwere leden liepen mee: in totaal zo’n vijftien man/ vrouw. Johan had met zijn dochter Mieke nog een verrassing ingebouwd, zodat we ook kunnen spreken van de Alternatieve AAP, waarmee deze loop is verheven tot triple-A.

Denk je als veteraan Arnhemiaan heel Arnhem met alle wijken en stegen wel te kennen, kom je toch nog voor verrassingen te staan. Zo wist ik niet dat er aan de Schavenmolenstraat zulke mooie huizen staan en Johan wist niet dat er toch geen klein binnendoor-paadje was. Mieke is sinds kort trotse bewoner van het Spijkerkwartier en kon ons twee mooie binnenparkjes laten zien van deze wijk. Prachtig onderhouden, één met waterpartijen en één met een bijzonder verleden als binnenplaats van een protestants weeshuis tot net voor de oorlog. De tocht ging verder via het meer bekendere werk van park Sonsbeek. Daarna een flinke klim tot de Weg achter het bos. Met voldoening bereikten we hoogte 80 (zie foto). Het uitzicht was niet bijzonder, maar toch: het was droog gebleven en dat was beter dan voorspeld.

Nu volgde een afdaling via Angerenstein en Regina Pacis terug naar park Presikhaaf. Traditiegetrouw had Johan hier warme chocolademelk voor ons. Mijn Garmin is vriendelijk en gaf de 14,0 km op de teller. De Polars en Tom-Tommen van mijn collega hardlopers waren wat strenger en deden het met een halve kilometer minder.

N.b. De foto is van Jonathan