★ Loopgroep Arnhemia - november 2022
| Als deze mail niet juist wordt weergegeven kun je ook online lezen | ||
| Loopgroep Arnhemia Nieuwsbrief | ||
|
Beste Arnhemia leden, In deze herfstnieuwsbrief van november 2022:
Van de voorzitterBeste Arnhemianen,
Er is de afgelopen paar maanden flink gelopen, de redactie werd voorzien van een paar zeer leeswaardige stukken en daarom in deze korte nieuwsbrief toch ook een heel lange nieuwsbrief is geworden. Leg de schoenen even aan de kant en ga er eens goed voor zitten. Veel lees- en loopplezier, Joost // Agenda //20 december: gezamelijke Kerstloop
10 januari: NieuwjaarsborrelDe kantine van de sporthal is reeds geboekt... Op de 2e dinsdag van het nieuwe jaar 2023 houden we na de training vanaf 20:30 onze nieuwjaarsborrel. Houd voor de verdere planning van trainingen rond de feestdagen het schema op de website in de gaten. // Verslagen //Verslag ZevenheuvelenloopAls hardloper ben je filosoof, voortdurend vraag je jezelf af waar je mee bezig bent. Waarom wil ik steeds harder en steeds verder? Tot nu toe heb ik geen zinnig antwoord kunnen bedenken. Twee jaar geleden maakte ik mijn eerste pasjes om als fietser de conditie in de winter bij te houden. Ik sportte omdat het me een fijn gevoel gaf, de endorfines maakte me blij. Al snel ontdekte ik dat bij het hardlopen veel meer gelukshormonen vrijkomen dan bij het fietsen. Het duurde niet lang of raakte ik mijn racefiets niet meer aan.
Toen begon het. Het alleen lopen begon te vervelen en ik meldde me aan bij loopgroep Arnhemia. Daar waren mensen die veel harder liepen dan ik. Het intrigeerde me. Ik begreep dat ik nog betrekkelijk onervaren was en al wat ouder, maar toch. Ik wilde beter worden. Langere afstanden en sneller lopen. Oh ja en ook wedstrijden. En nu sta ik dan in startvak groen van de Zevenheuvelenloop, half ingelopen een beetje te verkleumen van de kou. Als de eerste druppels mijn brillenglazen vertroebelen borrelt de filosofische vraag weer op: waarom wil ik dit? Ook nu kan ik geen goed argument vinden. Inmiddels ben ik meer ervaren, vooral wat betreft tegenslagen. Ik kamp nog met de naweeën van een kuitblessure. Hierdoor sta ik niet in topvorm aan de start. Mijn gewenste eindtijd van onder de 75 minuten heb ik laten varen, ik ben al lang blij dat ik kan lopen. Langzaam laat ik me meedrijven in de mensenmassa naar de start. De afstand vrees ik niet, noch de heuvels, maar het is de mierenhoop van mensen die me benauwd. Waarom wil ik dit? Vlak voor de start staan hekken opgesteld die een trechter vormen. Dit zorgt ervoor dat iedereen de ruimte krijgt bij de start. Ingenieus gevonden. Mijn eerste passen voelen bevrijdend aan. De wind langs m’n haren geven me een gelukzalig gevoel. Voor me zie ik mensen, naast me zie ik mensen. Sommige lopers rennen voorbij, sommige lopers ren ik voorbij. Ik ben gestart met mensen die ongeveer net zo snel zijn als ik, waarom dan toch die tempoverschillen al? Bij kilometer drie begint de weg op te lopen. Het tempo gaat omlaag en ik voel dat het te langzaam gaat. Maar ik ben ingesloten door een pak lopers. Ik zoek naarstig naar een gaatje, maar zie er geen. Moet ik mijn ellebogen in de strijd gooien? Nee, de wielrenner in mij heb ik aan de kant geschoven en ik ben nu een vriendelijke loopster. In plaats daarvan denk ik: lekker kan ik even bijkomen. Mijn hartslag daalt en mijn brein slaat weer aan. Waarom loop ik hier? Bij kilometer vijf wordt het nog gekker. De Nijmeegsebaan is overgegaan in de smallere Derdebaan. Door de vernauwing zitten we allemaal opgepakt. Nu kan ik me niet bedwingen en zigzaggend schiet ik het parcours over om toch tempo te houden. In mijn achterhoofd blijft de vraag hangen waarom er zoveel mensen langzamer lopen. Zo goed ben ik nu ook weer niet. Er zijn meer lopers die dezelfde kapriolen uithalen als ik. Eenmaal de Zevenheuvelenweg opgedraaid ontvouwt zich een prachtig beeld voor m’n ogen. Een brede weg vol met hardlopers glooit door het betoverende landschap. Ik geniet, hier doe ik het voor. Zwevend neem ik de eerste afdaling, zo vrij als een vogel. De mensenmassa voor me is uitgedund en nu kan ik m’n eigen tempo lopen. Een euforisch gevoel overmeesterd me. Ik dans de Meerwijkselaan op om daar bij de verzorgingspost een Oohoo aan te pakken. Het van zeewiergemaakte zakje scheur ik met m’n tanden los en laat het vocht vrijelijk mijn keelgat instromen. Het wordt steeds rustiger om me heen, mijn tempo wordt vanwege het aflopende karakter van de weg steeds hoger. Ik loop in trance en geen filosofische vraag dringt zich meer aan me op. Geen kou, geen miezerige regen voel ik meer, alleen nog de wens om zo eeuwig door te gaan. Maar zoals altijd komt er ook aan deze mooie ervaring een eind. In de verte doemt de zwarte finishboog op en ik pers er nog alles uit. Voldaan laat ik me uitbollen en zie allemaal blije gezichten om me heen. Hardlopen is een heerlijke sport. Een blik op mijn horloge geeft aan dat ik 1 uur 15 minuten en 11 seconden heb gelopen. Verdorie toch nog bijna onder de 75 minuten, had ik toch maar m’n ellebogen gebruikt. Onmiddellijk verdring ik deze gedachte en een gevoel van trots komt boven, ondanks tegenslagen een prachtige tijd gelopen! Thuisgekomen wil ik meer te weten over deze loop en de organisatie ervan. Hoe laat je 16000 mensen geordend over een ronde van vijftien kilometer lopen? Van een vriend heb ik een link doorgestuurd gekregen: www.math.ru.nl/~landsman/7HL.pdf . Een uitgebreid onderzoek naar de knelpunten bij de organisatie van de Zevenheuvelenloop. Hier lees ik het volgende:
Nu begrijp ik waarom ik zoveel mensen inhaalde. Even verderop staat te lezen dat de organisatie dit fenomeen omarmt. Zo krijg je een betere verdeling van de mensenmassa over het parcours. Wanneer iedereen keurig de juiste tijd zou opgeven krijg je gaten tussen startvakken en dat is ongewenst. Ik browse nog even naar de website van de Zevenheuvelenloop in de hoop dat daar al een foto van mij opstaat. Mijn wens wordt vervuld, maar mijn verwachting van een glorieus beeld wordt de grond ingeboord. Ik schrik me rot. Daar zie ik iemand die zwaar afziet. Het lijden kan niet treffender in beeld gebracht worden. Waarom doe ik dit toch? Kaat Molenhoeks Makkie in cijfers16.10.2022. Het is weer tijd voor Molenhoeks Makkie. En andersom ook tijd voor goed weer; bij Molenhoeks Makkie is dat namelijk een vast gegeven. Zo ook nu, 14 graden en een stralend zonnetje. Wel anders is de groepsgrootte. In plaats van het selecte maar loyale gezelschap in eerdere edities, staan we nu aan de start met maar liefst 16 Arnhemianen.
Een enkeling waagt zich aan de 15 kilometer, de meerderheid houdt het bij 10 kilometer over de fraaie Mookerheide. Wat op zich al wel genoeg is, getuige de 142 stijgingsmeters die in het grotendeels onverharde parcours zijn opgenomen. Daarvan is de meest beruchte strook toch wel “de schans”, een hill-achtige zandbeklimming met bovenaan een verdekt opgestelde fotograaf. Ieder jaar weer gaat het mis en ook nu zijn er maar 3 Arnhemianen die de lens op tijd ontdekt hebben. Zoveel is tenminste duidelijk bij het zien van de foto’s. Niets om ons voor te schamen trouwens, ieders zichtbare inspanning onderstreept alleen maar de collectieve prestatie die we hebben geleverd. Totaal zijn we 16 uur, 30 minuten en 21 seconden onderweg geweest, wat neerkomt op een fraai gemiddelde van 5:40 per kilometer. Op dat terrein! Wat zich tot slot niet in cijfers laat uitdrukken, is de gezelligheid; wat is het toch een feestje om met zoveel Arnhemianen op (hardloop)pad te gaan. Moeten we snel weer doen! Hoog8end, Niels (verder heb ik niets met cijfers hoor)
LedenadministratieEr waren de afgelopen maanden behoorlijk wat lopers die bij ons proeflessen kwamen volgen. Dat heeft dan ook geresulteerd in een flink aantal nieuwe leden. Per 1 oktober loopt David van Loghem met ons mee in groep 3. Per 1 november zijn Ton Romeijn en Mathijs Metselaar, beiden ook snelle lopers, aangehaakt en is Mallory Wong weer terug op het Arnhemia nest. Onze nieuwste lid, per 1 december, is Hassan Gali die de afgelopen weken ook al een aantal keer heeft meegelopen. Allen van harte welkom! Voor alle zaken met betrekking tot de ledenadministratie kun je contact opnemen met Jonathan Simonis op 06-37437119 of ledenadministratie@loopgroep-arnhemia.nl
Redactie/kopijSinds de ALV van 3 mei hebben we een nieuw redactie team bestaande uit Johan Aalenhuis en Marc Spierenburg. Om onze nieuwsbrief regelmatig uit te kunnen laten komen en deze goed gevuld te houden willen we jullie vragen om af en toe eens een stukje bij te dragen. Heb je een leuk loopje gelopen of iets anders gedaan of te melden in relatie tot onze loopgroep, stuur dan een verslagje aan nieuwsbrief@loopgroep-arnhemia.nl en je vindt je stukje waarschijnlijk terug op onze website en in de nieuwsbrief. In deze nieuwsbrief hebben we ze niet opgenomen maar je mag ook uitslagen insturen, o.v.v. je naam, loop, datum, afstand en tijd, naar uitslagen@loopgroep-arnhemia.nl Dankjewel!
-//- |
||
In tegenstelling tot de eerder rondgestuurde planning houden we onze 
Het eerste probleem betreft de opgegeven starttijden. Elke loper moet van tevoren een geschatte starttijd opgeven. Veel lopers geven vervolgens een te optimistische tijd op, om in een snellere startgroep te mogen beginnen – het is namelijk voordeliger om veel ingehaald te worden dan om veel mensen in te moeten halen. Verder schrijven zich veel groepen in. De lopers in een groep geven dan allemaal dezelfde starttijd op, ook al verschillen ze veel. Ook hebben lopers een voorkeur voor ronde getallen; 75 minuten wordt veel vaker opgegeven dan 74 minuten of 76 minuten. 
